Japan & Dubai 2015

Daar zijn we weer! Na een dag afwezigheid door de reis naar Dubai konden we gisteren niets op de website zetten. Onze laatste dag in Japan is heel relaxed verlopen. Omdat het een lange dag zou worden hebben we goed uitgeslapen tot 11:00 uur. Rond de middag zijn we naar dezelfde sushi tent als gisteren gegaan, ondanks dat het heel duister was was het wel heel erg lekker! De oude Japanse dame zat nog steeds in haar schommelstoel een pijp te roken, ze keek nu alleen wel raar toen ze ons weer zag en niet meer het domme lachje van de dag ervoor.

Ik heb nu ook een foto gemaakt van de ingang, zoals je kunt zien willen ze blijkbaar niet gevonden worden en al helemaal niet door 2 blije toeristen in korte broeken 🙂

Het was er weer muisstil binnen, een handvol Japanners zitten aan de counter en wij schuiven er lekker bij aan. Gezellig hé, vakantieman! De chef kok maakt wederom wat grommende geluiden naar de leerling, “Wannnabe Yakuza Mo-Fo, you make some sushi for these stupid fat tourists!”

De leerling ging weer aan de slag en toverde wederom de heerlijkste sushi voor ons neer. Normaal hou ik helemaal niet van sushi, maar hier in Japan heb ik het toch wel anders ervaren dan in Nederland. Denk wel dat het hier bij blijft, ik ga niet meer Japan en in Nederland blijft de sushi gewoon minder goed dan hier. Jammer maar helaas! 🙂

‘s- Middags waren we in het hotel, beetje rommelen in de kamer en de koffer opnieuw inpakken. De voorgaande jaren in Amerika waren we natuurlijk nooit ergens langer dan 2 dagen, dus dan leefde je uit de koffer. Hier in Tokyo hebben we bij aankomst de hele koffer uitgepakt omdat we er 9 dagen verbleven. Ik heb bijna niks gekocht hier in Tokyo, maar toch ging mijn koffer helemaal niet meer zo lekker dicht als dat tie dat in Nederland wel ging.

Even een snelle hap gehaald bij de Indiër, daar hebben we nu de meeste keren gegeten van alle restaurants waar we geweest zijn in Tokyo. Het is binnen 10 minuten klaar, heel erg lekker en kost geen drol! Wij vonden het een fijne bodem om het vliegtuig mee in te stappen. Hete curry in je maag, wat een stuntmannen zijn wij zeg… heb je die toiletten in het vliegtuig weleens gezien? 😉

En tis altijd gezellig druk bij onze Indiase vriend!

Rond 20:15 uur stond de taxi van Emirates voor het Okura, instappen en wegwezen. Bart schreeuwde nog uit het raam naar de hele rij bukkende Japanners die ons gedag kwamen zeggen “En we komme nooit meer terug, begrepen jonguh!”.

Om 21:00 uur komen we aan op Haneda Airport. Heel mooi en groot vliegveld. Het was er heerlijk rustig, we lopen direct naar de Emirates balie en checken in.

Binnen 5 minuten zijn we kant en klaar en al door de douane heen. We nemen plek in de business lounge en genieten van de gratis drank. Bier, HAHA! … GRATIS BIER JONGUH! Waren we tevreden met de snelheid van onze bestelling? Zo heeeee!!!!

Wat een plekken zeg, Emirates Business Class. Echt zo mooi en zo ruim. Ik wil eigenlijk nu nooit meer anders vliegen dan dit 🙂

Bij binnenkomst kregen we een hele toilettas van Emirates met alles erin. Tandenborstel, tandpasta, deo, scheerspullen, dure luchtjes 🙂 Alles helemaal dik in orde!

Stoel naar achteren, voetenbankje naar voren en omhoog (alles geheel elektrisch uiteraard) en liggen maar.

Happy campers!

Bart wilde toch nog even kijken of de sushi in het vliegtuig net zo lekker was als in die shady tent in Tokyo. Nee, de sushi in het vliegtuig zuigt is de conclusie.

De vlucht van Tokyo naar Dubai duurde 10 uur en een kwartier. Echter hebben we iets van 8 uur non-stop geslapen op die heerlijke stoelen. Dus het stelde weinig voor, ik werd wakker en toen vlogen we al boven de zandbak van Dubai.

Lokale tijd 06:15 uur zijn we geland, de piloot blert nog even zijn standaard riedel door de microfoon en geeft ook het weer door. Het is 31 graden en licht bewolkt. 31 Graden om 06:15 uur ‘s- ochtends!

We stappen het vliegtuig uit en lopen via de trappen naar beneden waar de bussen klaar staan om je naar de aankomsthal te brengen. Het is werkelijk niet normaal, alsof iemand een loeihete en natte handdoek in je gezicht gooit. Het is zo vreselijk benauwd, binnen een minuut lopen de parels in onze nek. Snel de bus in!

Binnen is het een heerlijke 15 graden volgens mij, ik heb nog nooit in zo’n grote koelkast rondgelopen. Hoe doen ze dat? Buiten 30 graden en binnen 15 graden!

Het is heel rustig, tis dan ook nog vroeg. Binnenkomen in Dubai is geen probleem, ze vragen niets, ze kijken nergens naar en stempelen zo het paspoort af. “Moeten we onze laptops en tablet nog apart op de band leggen?” vragen we aan een douanier. “Welnee, doorlopen domme kaaskoppen…” mompelt hij.

Buiten staan er tig Emirates taxi’s. Instappen en wegwezen! De taxi brengt ons naar ons eerste hotel in Dubai, het JW Marriott. Hier zullen we 2 nachten slapen en dan gaan we zaterdag naar het 2e hotel.

We zijn zo vroeg dat onze kamer nog niet klaar is, tot die tijd mogen we plaats nemen in deze bedoeïnentent in de lobby 🙂

Een uurtje later is onze kamer gereed, nog snel natuurlijk want de normale check-in tijd is 15:00 uur en wij waren er al om 08:00 uur!

Prima grote kamer, 2 grote tv’s en een airco waar je u tegen zegt. Denk dat het 12 graden is in de kamer. Dus die hebben we even naar 23 geklapt, buiten is het inmiddels 33 graden.

Korte broek aan en naar het zwembad, we hebben weinig vut om wat te ondernemen vandaag. Onderweg naar het zwembad even het hotel verkend, mooie kiekjes gemaakt voor jullie 🙂

De rest van de dag was dit ons uitzicht. Het is nu echt gruwelijk heet hier, 36 graden met (volgens de app) een gevoelstemperatuur van 48 graden. het ritueel hier is 15 minuten zwemmen, 5 minuten op het bedje, 15 minuten zwemmen, 5 minuten op het bedje (Eat-Sleep-Rave-Repeat principe), etc. etc.. 🙂

‘s- Middags klappen we nog wel even een kleine snack naar binnen, chicken quesadilla’s. Met een zeiknat shirt en parels op de kop werken we het weg. Ik kan het niet genoeg benadrukken, het is hier echt onmenselijk heet! We spreken iemand van het hotel en die geeft aan dat we “mazzel” hebben, verleden week scheen het hier 50 graden te zijn.

Het avondeten doen we in het hotel vandaag, lange broek en polo kan hier geen kwaad omdat het bijna vriest binnen. We gaan eten bij het JW Steakhouse onder het hotel.

Als je in 6 maanden tijd 24 keer bent geweest krijg je je eigen koperen naamplaat op 1 van de tafels geschroefd! De meeste tafels hier zitten echt bomvol met naamplaatjes. 24 x In 6 maanden tijd, oftewel 1 x per week. Er zit inderdaad echt heel veel poen hier in Dubai als je dat kan betalen want zo goedkoop is het niet hier in het restaurant.

Bart leest de kaart even terwijl we gezellig converseren.

Handig hé?

Het eten is overigens echt heerlijk, vooraf een carpaccio van Angus.

Gevolgd door wag-yu!

Na het eten zijn we naar de kamer gegaan. Gaar en moe van de lange dag, de vlucht en de loeihete zon heeft ons gesloopt. Ik tik dit blog even af, we zetten Goodfellas op via Plex en dan zal het niet lang meer duren…

Vanuit Dubai, ik ben Marcel Beringer.

Tot morgen!